Mijn rode poëziealbum

“Zou jij het leuk vinden om een herinnering van vroeger te delen op het blog van De Oude Speelkamer?” Ik stel deze vraag aan Maureen van Beek van de creatieve en fantasierijke webwinkel Djello. Ze reageert enthousiast: “Natuurlijk wil ik voor jou een blog schrijven. Jeugdsentiment genoeg! Ik denk gelijk aan mijn oude fotoalbum, poëziealbum en tekenschrift van de basisschool. Deze staan nu voor de sier in mijn slaapkamer. Wil je één ding uitgelicht of zal ik ze alle drie noemen?” Uiteindelijk kiest Maureen het poëziealbum, een favoriet voor vele liefhebbers van vintage en retro.

Zoldergeluk

Maureen herinnert zich nog wanneer ze haar oude spulletjes weer terug vond: "Mijn moeder is de zolder aan het opruimen en vertelt dat ze veel van mijn ‘spullen van vroeger’ apart heeft gelegd. Dit aan mij vertellen is zoiets als een hond een smakelijk groot bot voorhouden. Ik zit gelijk op het puntje van mijn stoel. De thee laat ik staan en vol verwachting loop ik de trappen op naar het nok van het huis. Wat zou ik er vinden? Laat ik je daarbij vertellen dat ik dol ben op het ontdekken van verrassingen. Struinen door kringloopwinkels staat dan ook hoog op mijn favoriete-bezigheden-lijstje."

Terug naar de zolder: "De zolder van mijn ouders is een schatkamer vol met vergeten herinneringen, schaars verlicht en stoffig. Van uitpuilende dozen, kasten met scheve deurtjes, kitsch lampen en volle vuilniszakken tot boeken en tijdschriften op scheve stapels, verdwaald speelgoed en een verzameling koper in oude vogelkooitjes. Daartussen vind ik mijn, door mijn moeder apart gelegde, spullen. Wat heeft ze veel bewaard! De ene naar de andere vergeten of vage herinnering pak ik op en mijmerend lees is oude kaarten en brieven."

Poëziealbum

Dan vindt ze het rode album met sierlijke gouden letters Poëzie erop: "Het stoffen hondje op de voorkant is rafelig. Ik open het album en tref een ingestoken borduursel gemaakt door mijn moeder aan, een meisje zittend op de letter M. Een oud kaartje van een meisje met roze paraplu en hondje valt eruit. Ik begin te bladeren: het eerste gedichtje is van mijn moeder: 'Ik ken een aardig meisje, ze zingt een vrolijk wijsje. Weet jij wie dat meisje is, lieve Maureen dat ben jij.' Daarna volgen twee lege bladzijdes, voor mijn vader om te vullen. Gevolgd door gevulde pagina’s door ooms en tantes, juffen en meesters van school en sport, broer en halfzussen, en door mijn beste vriendinnetjes. Puur genieten al die vintage poëzieplaatjes, tekeningen, oude kaartjes, en gedichten geschreven in de mooiste handschriften met versierde letters met stiften en potloden."

"Het gevonden zoldergeluk staat nu in mijn slaapkamer op het onderste plankje vol met kleurig jeugdsentiment. Ik blader nog geregeld door het album heen, alleen of samen met mijn dochter. Zal ik mijn 80-jarige vader vragen om de lege bladzijde te vullen?" Maureen lacht en ik lach hard met haar mee. Want ook mijn eigen poeziëalbum heeft een lege bladzijde waar mijn vader nog steeds in moet schrijven.

Wil jij voor jouw dochter of nichtje ook een poeziëalbum? Kijk dan bij De Oude Speelkamer voor verschillende albums en poeziëplaatjes. Hoewel er niet zoveel meer te vinden zijn zoals vroeger, heb ik toch een mooi blauw poeziëalbum gevonden. En komen er in maart 2015 hopelijk nog wat meer varianten bij!

Bedankt Maureen voor het delen van jouw jeugdsentiment!